تیرچه خرپایی

میلگردهای زیرین(عضو کششی)

از آنجا که در مقررات ملی ساختمان تصریح شده است که تنها استفاده از مصالحی قابل قبول می باشد که دارای استاندارد باشند .در این مقاله تیرچه خرپایی را از نظر استاندارد 2909 مورد بررسی قرار میدهیم. این مقررات از طرف موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران منتشر شده است. ضمنا این مقاله قسمت اول این بررسی بوده و فقط به بررسی میلگرد تحتانی می پردازد.

میلگرد پایینی دو عدد بوده که می تواند از نوع گرم نورد (آج340،آج 400 و آج500)و میلگرد سرد نورد (فقط آج دار)مطابق ویژگیهای مندرج در جداول 2 و3 باشد.

قطر میلگردهای پایینی (عضو کششی)به هیچ وجه نباید از 6 میلیمتر کمتر و از 16 میلیمتر بیشتر باشد .تیرچه هایی که ضخامت بتن پاشنه تیرچه5.5 سانتی متر یا بیشتر باشد می توان حداکثر قطر آرماتور را 20 میلیمتر افزایش داد در صورت استفاده از آرماتورهای کششی به تعداد بیش از 2 عدد،دو میلگرد طولی باید در سرتاسر تیرچه ادامه یابند،ولی طول مورد نیاز بقیه میلگردها را می توان با توجه به نمودار ممان خمشی محاسبه نمود بدیهی است در مقاطعی که نیازی به وجود میلگردهای خمشی در تیرچه خرپایی نباشد می توان این میلگردها را قطع نمود.

محدودیتهای پوشش بتن در پاشنه

محدودیت دیگر فاصله آزاد بین میلگردهای کششی  است که نباید از قطر بزرگترین سنگدانه مورد مصرف در پاشنه تیرچه به اضافه 5میلیمتر کمتر باشد. همچنین فاصله میلگرد کششی از لبه جانبی بتن پاشنه تیرچه به شرط وجود قالب دائمی نباید از 10 میلیمتر کمتر باشد. فاصله آزاد میلگرد کششی از سطح زیرین تیرچه (پوشش بتنی میلگرد) نباید از 15 میلیمتر کمتر باشد. برای تیرچه هایی که در محیطهای باز مانند بالکن یا در فضاهایی که دارای مواد زیان آور برای بتن می باشند اجرای یک لایه اندود ملات با حداقل عیار 350 کیلوگرم بر متر مکعب سیمان ،حداقل به ضخامت 15 میلیمتر در زیر پوشش ضروری است. این امر بدان دلیل است که تنها عضو مقاوم در برابر تنشهای کششی اعمال شده بر سقف همین میلگردهای پایینی تیرچه خرپایی بوده و در صورت آسیب دیدگی سقف تحمل این تنشها را به هیچ وجه نخواهد داشت.