برای اجرای سقف شیوه های متفاوتی وجود دارد و یکی از قدیمی ترین انواع آن سقف طاق ضربی می باشد در این مقاله بعضی از ویژگیهای این نوع از سقف توضیح داده شده البته در سالهای اخیر به علت همگن نبودن این سقف و رفتار نامناسب آن در زلزله اجرای این گونه از سقف منسوخ شده و بجای آن از سیستم سقف تیرچه بلوک استفاده می شود.
سقف کامپوزیت یا مرکب به سقفی گفته می‌شود که تیرهای فلزی با ترکیب با بتن لنگرهای خمشی و برشی را تحمل می‌کنند. بدین صورت که بال بالایی تیرها به همراه بتن روی آن فشار را تحمل کرده و بال پایینی تیر نیروی کششی را تحمل می‌نماید و به عبارت دیگر مقطع مرکب از فولاد و بتن در تیرها برای تحمل لنگرهای کششی و فشاری خواهیم داشت. برای درگیر کردن بتن و فولاد در تیرها از برشگیری جوش داده شده روی بال بالای تیرها استفاده می‌شود.
این سقف‌ها معمولاً از تیرهای فولادی، برشگیرها که عموماً از جنس ناودانی می‌باشد، میلگردهای حرارتی طولی و عرضی که معمولاً سایز ۸ یا ۱۰ می‌باشد بر اساس محاسبات به فاصله بین ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر از یکدیگر روی سقف قرار می‌گیرند و بتن تشکیل می‌شود.
تیرهایی که ستون‌ها را به یکدیگر متصل می‌نمایند و تیرهای فرعی نیز در داخل آن قرار می‌گیرد. تیر اصلی اصطلاحاً پل نامیده می‌شود. تیرهایی که فقط ستون‌ها را به هم متصل می‌کنند ولی تیر دیگری به آنها متصل نمی‌شود، کش نامیده می‌شوند. تیرهایی که بین پل‌ها قرار می‌گیرند و به ستون‌ها نیز متصل نمی‌شوند تیر ریزی فرعی نامیده می‌شوند. فاصله و سایز تیرهای فرعی در سقف کامپوزیت بر اساس محاسبات و توسط مهندس محاسب تعیین می‌شود ولی فاصله معمولا بین ۲۰/۱ تا ۵/۱ متر می‌باشد. ابعاد و فواصل برشگیرها نیز که در محاسبات مشخص می‌شود معمولاً از ناودانی سایز ۶ با طولی که از عرض بال ۳ سانتیمتر کمتر است استفاده می‌شود و تنها فواصل در محاسبات تعیین می‌شود.
میلگردهای حرارتی سقف کامپوزیت باید حتما آجدار باشد ولی بنابر نظر محاسب می‌تواند A2 یا A3 باشد که معمولاً از نوع A2 استفاده می‌شود. تیرهای فولادی نیز بنا بر محاسبات ممکن است ساده یا زنبوری باشد و معمولاً در صورت نیاز به تقویت یک ورق به بال پایین آنها که ۷۰% طول تیر را در بر می‌گیرد و عرض آن از عرض بال پایین تیر، ۳ سانتیمتر بیشتر یا ۳ سانتیمتر کمتر جهت اجرای جوش می‌باشد استفاده می‌شود. ضخامت این ورق نیز در محاسبات مشخص می‌گردد. ضخامت بتن در سقف‌های کامپوزیت معمولاً ۱۰ سانتیمتر می‌باشد و از بتن عیار ۳۰۰ و یا ۳۵۰ استفاده می‌شود.
کاهش وزن سقف نسبت به سقف‌های تیرچه بلوک و ضربی
سرعت اجرای نسبتا مناسب
-چنانچه اجرا به صورت دقیق و مطابق با نقشه عمل نشود شامل ایراداتی نظیر شکم دادن تیرها در اثر عدم اجرای شمع‌بندی دهانه‌های بلند و عدم درگیری کامل بتن و فولاد در اثر عدم اجرا یا اجرای ناقص برشگیرها و … می‌شود. همچنین کرمو شدن مقطع بتنی یا با فاصله اجرا شدن ان که موجب ترک و جداشدگی بتن از قسمتهای اجرا شده قبلی می‌شود می‌تواند از ایرادهای اجرای اشتباه باشد.
– به علت استفاده از تیرهای فرعی و نیاز اجباری به سقف کاذب هزینه تمام شده آن بالا می باشد
-ارتعاشات را منتقل می کند
